Καστανάς: Στο επενδυτικό στόχαστρο ένα από τα ομορφότερα τοπία του νησιού

Το τελευταίο διάστημα και πιο συγκεκριμένα από τον Αύγουστο κι εδώ, ολοένα και συχνότερα ακούγεται η Δημιουργία μονάδας αποθήκευσης και διακίνησης υγρών καυσίμων (με λιμενικές και χερσαίες εγκαταστάσεις με χωρητικότητα δεξαμενών 6.600 κ.μ.), στην περιοχή του Καστανά.

Η εταιρεία μάλιστα «ΜΗΛΟΣ ΟΙΛ ΑΝΩΝΥΜΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ – ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΕΙΔΩΝ», «κατάφερε να εντάξει» το έργο στον αναπτυξιακό νόμο όπως αναφέρεται στο «ΔΙΑΥΓΕΙΑ», με αριθμό πρωτοκόλλου 77451-02-08-2022 και ύψος δαπάνης: 11.978.890 ευρώ, από τα οποία τα 4.791.556 ευρώ, θα είναι η ενίσχυση (αν δεν κάνω κάποιο λάθος) προς την εταιρεία με τη μορφή φοροαπαλλαγής παρακαλώ.

Η χρονική στιγμή μάλιστα που επέλεξε η κυβέρνηση να εντάξει αυτήν την επένδυση στον αναπτυξιακό νόμο, δεν θα μπορούσε να ήταν άλλη εκτός από την καλοκαιρινή περίοδο, χωρίς να υπάρχει λόγος να αναλύσομε το γιατί.

Εύλογα θα πει κάποιος, ότι δεν υπάρχει πρόβλημα. Επενδύσεις γίνονται στο νησί, θέσεις εργασίας δημιουργούνται, κανένα πρόβλημα.

Να όμως που και στο παρελθόν οι κάτοικοι του νησιού, πολύ σωστά, εξετάζουν πολύπλευρα το θέμα, σκεφτόμενοι πάντα το συμφέρον του τόπου, του συνόλου και γενικότερα της Μήλου.

Η Μήλος έχει γίνει γνωστή κυρίως για το φυσικό της κάλλος και, μια από τις περιοχές αυτές είναι και ο Καστανάς. Η τοποθεσία που αυτή τη στιγμή συζητιέται να παραδοθεί προς εκμετάλλευση, όχι και τόσο φιλική μπορούμε να πούμε προς το περιβάλλον, ιδιαίτερα σε περίπτωση ατυχήματος.

Κι ας πάρομε την περίπτωση που θα υπάρχουν οφέλη από την εν λόγω επένδυση, γιατί το κόστος το γνωρίζομε καλά όλοι. Θα είναι οδυνηρά όχι μόνο για το χερσαίο τοπίο και περιβάλλον αλλά και για το θαλάσσιο.

Ποια και πόσα λοιπόν θα είναι τα οφέλη αυτά; Θα έχουν κάποιο συμφέρον οι κάτοικοι του νησιού, οικονομικό ή άλλο, από την επένδυση αυτή; Η ίδια η Μήλος θα κερδίσει κάτι από αυτό, κι αν ναι, ποιο θα είναι και πόσο συμφέρον για το νησί θα είναι; Το περιβάλλον της στην περιοχή, αλλά και πέρα από κει, θα εξακολουθεί να προκαλεί εντύπωση και να έλκει κόσμο; Θα εξακολουθεί να είναι επισκέψιμη η περιοχή, ή θα πρέπει να τη ξεχάσομε κι αυτήν όπως κι άλλες όμορφες περιοχές που έτυχαν παρόμοιας εκμετάλλευσης;

Αυτά κι ακόμη περισσότερα ερωτήματα στροβιλίζονται στο κεφάλι του ντόπιου, ο οποίος πολύ σωστά και ευαισθητοποιημένος είναι προς το περιβάλλον και πολύπλευρα σκέφτεται με πρώτο μέλημά του το συμφέρον του τόπου του.

Η «ζυγαριά για να ζυγιστούν τα πράγματα» υπάρχει, η κριτική σκέψη υπάρχει, η αποφάσεις ανήκουν εξ ολοκλήρου στον Μηλέϊκο λαό. Νομίζω δεν χωράνε περισσότερα.

Για το Milos Voice

Θεμιστοκλής Παναγιώτου